Rok powstania: 1926
KSRG: Nie
Pojazdy: SLRT RENAULT MASTER
OSP liczy 36 członków, w tym 10 honorowych.
Początki OSP w Kobylnicy Wołoskiej sięgają 1926 roku. 17 grudnia tegoż roku zostało skierowane oficjalne pismo do Starostwa w Jaworowie, z informacją o zamiarze założenia OSP w Kobylnicy Wołoskiej i prośbą o zatwierdzenie statutu. Statut podpisali: Mieczysław Eminowicz – właściciel dóbr w Kobylnicy Wołoskiej, Iwan Tereszko, Emil Kohut w imieniu Michała Romanko, Iwana Romanko i Fedia Kaczmara (w/w potwierdzili swój podpis stawiając znak +). Status prezesa przypadł Mieczysławowi Eminowiczowi. Pismo zostało opatrzone okrągłą pieczęcią z napisem ZWIERZCHNOŚĆ GMINY KOBYLNICA WOŁOSKA i podpisem SAWIŃSKI J.
Nie odnaleziono dokumentów dotyczących składu i funkcjonowania OSP aż do lat 50-tych. Na podstawie przekazów ustnych wiadomo, że funkcję Naczelnika ok.1952 r. pełnił Eugeniusz Ciukało, a następnie Aleksander Baran.W 1959 r. po ukończeniu szkolenia w Sośnicy, funkcję tę objął i sprawował do lat 70-tych Szymon Mikolik.
W 1957 roku Szymon Mikolik ukończył szkolenie w zakresie Dowódcy Sekcji OSP w Roźwienicy i został dowódcą drużyny w Kobylnicy Wołoskiej.
Członkowie OSP otrzymali mundury (bluza, spodnie) w szaro-zielonym kolorze oraz hełmy. Sprzęt którym dysponowali to: motopompa, węże, wiadra, rydle i łopaty.
Uprawnienia do obsługi motopompy posiadał Władysław Łoziński. Wozakami byli Piotr Kaciuba i Władysław Wawryk. Ich zadanie polegało na przewiezieniu w razie pożaru -własnym wozem zaprzężonym w konie – strażaków i sprzętu gaśniczego. Po roku 1976 do przewożenia używali ciągników. Sprzęt składowany był w niewielkim drewnianym budynku za sklepem. Tam też znajdował się gong, zastąpiony później przez syrenę na korbę. Gongi znajdowały się na każdym przysiółku. Do alarmowania o pożarze używano również dzwonu kościelnego.
Dla członków OSP przeprowadzano szkolenia dotyczące m. in. obsługi sprzętu p.poż. i zachowania się w czasie pożaru. Każdy członek posiadał wyznaczone stanowisko w razie pożaru. Odbywała się również musztra i ćwiczenia sprawnościowe. Sprawność bojową mogli sprawdzić w czasie gminnych zawodów, które odbywały się każdego roku od lat 70-tych.
Raz w roku (jesienią) odbywały się zebrania sprawozdawcze, najczęściej w obecności delegata powiatowego (najpierw z Radymna, potem z Lubaczowa).
Przedstawiciele OSP przeprowadzali 2 razy do roku (wiosną i jesienią) kontrole sprzętu p. poż. Każde gospodarstwo zobowiązane było posiadać: drabinę, bosak i tłumicę. Sprawdzano również kominy oraz porządek w obejściu gospodarskim.
W 1985 r. formowała się nowa drużyna. Jej szkoleniem zajmował się Adam Kaciuba, który ukończył w Lublinie Szkołę Podoficerską i uzyskał kwalifikacje młodszego podoficera pożarnictwa. Drużyna wyposażona została w jednolite mundury moro, hełmy strażackie i toporki.
W tym czasie dotychczasowy drewniany budynek remizy strażackiej zastąpiono nowym, murowanym. Służył on strażakom do składowania sprzętu i mundurów. Główny sprzęt stanowiła motopompa i osprzęt. Do pożaru strażacy jechali już ciągnikami, później własnymi samochodami. Sprzęt zabierał ten, kto pierwszy pojazdem był przy remizie. Załadowywano go na przyczepkę lub przewożono w bagażniku. W 2002 r. gmina Wielkie Oczy przekazała przyczepkę do przewożenia sprzętu p.poż., a w 2008 r. samochód Łada- Niwa w kolorze czerwonym z hakiem do ciągnięcia przyczepki. W styczniu 2014 r. w remizie stanął nowy samochód ratowniczo gaśniczy marki Renault Master, zakup którego był możliwy dzięki dofinansowaniu z Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP. Wyposażenie wozu obejmowało m.in. stelaże na 2 sztuki aparatów powietrznych i mocowań na butle zapasowe, uchwyty na 2 węże ssawne, radiotelefon, hak holowniczy i maszt oświetleniowy wysuwany na wysokość 4,5 m. Nowy wóz został uroczyście poświęcony przez ks. Stanisława Gorczyńskiego podczas Gminnego Święta Strażaka, 31 maja 2015 r. w Kobylnicy Wołoskiej. Samochód stoi obecnie w blaszanym garażu obok remizy. W planach znajduje się budowa nowej, większej, bardziej funkcjonalnej remizy.
W latach 2009 -2010 drużynę zasili nowi członkowie. Mieli oni jednolite umundurowanie bojowe w kolorze czarnym, buty strażackie, a w późniejszym czasie hełmy.
OSP uczestniczyło w gminnych Zawodach Sportowo-Pożarniczych zdobywając czołowe miejsca, co potwierdzają posiadane dyplomy. Między innymi IV miejsce w 1991r., III miejsce w1994 r., I miejsce w 1995 r. i w 1996 r., III miejsce w 2002 r., 2003 r. i 2007 r., II miejsce w 2010 r., IV miejsce w 2011r. I miejsce w 2013 r., II miejsce w 2014 r. IV miejsce w 2015 r., V miejsce w 2016r. , IV miejsce w 2017 r.
Zdobycie I miejsca kwalifikowało drużynę do zawodów powiatowych, które odbywały się co 2 lata.
Członkowie OSP biorą udział w ćwiczeniach bojowo-sprawnościowych i uczestniczą w szkoleniach uprawniających do podejmowania czynności ratowniczych. Uczestniczą również w uroczystościach państwowych i religijnych.
Udokumentowane zostały odznaczenia członków OSP nadane im przez Zarząd Główny Związków Ochotniczych Straży Pożarnych. Są to: złote, srebrne i brązowe medale oraz odznaczenia za wysługę lat.
Teresa Kaciuba, Gmina Wielkie Oczy